Zo blijft de zorg zelf ook gezond

De ZZG zorggroep trekt vanaf 2006 op met de HAN. Om tot de best mogelijke zorg te komen - uitdagend in een werkveld waar het water nu al tot de lippen staat.

Hoeveel hbo-v- of paramedische stagiaires er al over de vloer zijn geweest bij de ZZG zorggroep? Tonia van Beusekom, manager Leren & Ontwikkelen, is de tel kwijt. “Strategische partners waren we ook vanaf dag 1. Mijn vurige wens voor de toekomst is dat we nog meer schouder aan schouder gaan staan. Dat is gewoon bikkelhard nodig.”

De pakweg 3.000 medewerkers van ZZG zorggroep bieden dagelijks zorg binnen wijkverpleging, woonzorglocaties en geriatrische revalidatie. Tonia: “Nogal wat van onze zorgprofessionals komen van de hbo-v en de paramedische opleidingen van de HAN. Maar de waaier is breder: ook studenten HRM, Communicatie en Toegepaste Psychologie doen bij ons hun stage. Wij helpen cliënten met hun gezondheid als het niet meer op eigen kracht lukt. De rode draad? Zo veel en lang mogelijk kwaliteit van leven bieden.”

De samenwerking met de HAN kwam in 2006 direct goed op stoom. Tonia: “Samen wisten we de maatschappelijke gezondheidszorg te behouden als onderdeel van de Nijmeegse hbo-v-opleiding, tegen de landelijke trend in.” De geschiedenis heeft ze geen ongelijk gegeven. Meer dan ooit snakt de samenleving naar verpleegkundigen die de wijk ingaan. Zodat oudere of kwetsbare buurtbewoners langer thuis kunnen blijven wonen.

Later bundelden beide instellingen weer hun krachten. Gezamenlijke missie dit keer: het vak van wijkverpleegkundige een beter imago bezorgen. Al gauw denken mensen aan steunkousen, medicatie toedienen en bloeddruk meten. Tonia: “Maar op hbo-niveau draait het beroep er vooral om dat thuiswonende cliënten de juiste zorg krijgen. Daarvoor ga je de boer op. Je zit aan tafel met huisartsen, collega’s uit de ziekenhuizen, welzijnswerkers, gemeenteambtenaren en andere partijen. Je bent de spin in het zorgweb.”

De samenwerking met de HAN verloopt als regel op rolletjes: “Fijn is dat we korte lijntjes hebben. Je kent elkaar, belt elkaar en komt snel tot resultaten. Of het nu om leerwerkplaatsen inrichten gaat of wanneer we ons zegje mogen doen over het curriculum. Positief vind ik verder dat HAN-onderzoekers vaak op de plek zelf present zijn. Mooi voorbeeld is ook het estafette-onderzoek, dat heeft geleid tot een gestructureerd oefenverlof voor cliënten. Studenten van de leerwerkplaats gaan mee op dit oefenverlof. Ze observeren de cliënt thuis met als doel sneller herstel.”

Of neem het ZZG-brede project Vitaliteit en Veerkracht in je werk, waar HAN-lector Annet de Lange bij betrokken is. Tonia: “Dit wint elke dag aan urgentie. De zorgvraag stijgt, terwijl het tekort aan zorgprofessionals groeit. Voor elke individuele medewerker geldt: hoe blijf je dan toch gezond aan het werk? Ook voor ons als werkgever is het belang groot. Om de trends van hoge uitval en uitstroom te keren. En om het werkplezier voor iedereen te verhogen.”

Samen is er nóg een wereld te winnen, die van de zorgtechnologie. Tonia: “Nu al zorgt slimme technologie ervoor dat mensen langer thuis mogen wonen. Neem de pilot Cirkelen Rond Je Onderzoek over leefstijlmonitoring, een samenwerking tussen ZZG zorgroep, de HAN en Netwerk 100. Bij leefstijlmonitoring plaats je sensoren in de woning van de client. Bij iemand met dementie, bijvoorbeeld. Zo krijg je inzicht in veranderingen in zijn of haar bewegingsactiviteit. Voor dit onderzoek voeren studenten opdrachten uit."

"Met de HAN-collega’s verkennen we ook de nieuwste digitale mogelijkheden voor het opleiden en begeleiden van zorgprofessionals. Mooi om samen uit te pluizen hoe we hen op en top kunnen toerusten op de nieuwe werkelijkheid.”

Nog een trend waarbij zorggroep en hogeschool samen op de bok zitten, is zorg in de buurt brengen. De nadruk ligt op preventie en positieve gezondheid. Alles onder het motto: de juiste zorg, op de juiste plek en het juiste moment. Tonia: “Met de pas aangestelde lector Wijkverpleging Minke Nieuwboer hopen we hierin binnen de wijkverpleging meters te maken. Lectoraten en in hun kielzog studenten en stagiaires bouwen zo mee aan de zorg-nieuwe stijl. De snel veranderende praktijk vraagt om wendbare beroepsbeoefenaren: professionals die hun nek durven uitsteken en netwerken vormen.”

Blijft er wat te wensen over? Tonia: “De HAN zit mij soms nog wat te veel als de kip op de gouden eieren. Al die knowhow en innovatiekracht bij lectoraten en academies, zonde als je dat niet maximaal combineert en ontsluit. In het werkveld is daar grote behoefte aan. De wereld is beweeglijk, onze netwerken moeten maximaal meebewegen.”

“Wat de toekomst brengt? Uitbouw van de samenwerking is een must, daar heb ik geen glazen bol voor nodig. Vergrijzing, individualisering, de hoge uitstroom en werkdruk in de zorg, noem maar op. Het zal een Herculestaak zijn om de zorg overeind én op niveau te houden. Alles valt of staat met de kwaliteit van de professionals die nu worden opgeleid.”

Oud genoeg om te weten wie je bent. Jong genoeg om door te willen leren. Onder die vlag blikken we terug én vooruit in dit jaar waarin de HAN 25 jaar bestaat. Juist ook met partners in het werkveld voor wie hetzelfde geldt.