Zo vader, zo dochter

Zo vader, zo dochter?

Carsten: “In de manier waarop we denken, zaken aanpakken vertonen we heel veel overeenkomsten. We zijn volhouders, zeer competitief. We willen graag weten hoe iets precies werkt. Ik wilde al jaren een keer het vaarbewijs halen. Toen Kirsten daarvan hoorde, wilde ze dat ook. In oktober vorig jaar slaagden we beiden voor het examen en vroegen elkaar meteen: hoeveel vragen had jij fout? Competitie blijft toch een dingetje. Verschillen zijn er ook: Kirsten kan veel sneller schakelen, tegelijk tv kijken, socials checken en een gesprek volgen. Als ik tv kijk, hoor ik de rest niet eens. Komt dat door mijn leeftijd?“  
Kirsten: “Ik word vaak een kopietje van mijn vader genoemd: we denken op dezelfde manier, reageren hetzelfde en hebben grotendeels dezelfde karaktereigenschappen. Dat is vaak heel leuk, maar lang niet altijd. Zo zijn we namelijk ook even eigenwijs en willen we allebei graag gelijk hebben.” 

Beiden op de HAN: toeval?  

Carsten: “Al op jonge leeftijd wist ik dat ik iets in de elektronica wilde. Ik studeerde aan de HTS elektrotechniek en automatisering. Ik werkte bij KPN Telecom, Kruidvat Holding, Loonstra Computer Service en vond via Larenstein mijn weg naar de HAN, in de ict.” 
Kirsten: “Ik heb eerst een jaar gestudeerd op de Radboud Universiteit. Toen ik het daar niet helemaal naar mijn zin had, ben ik gaan kijken naar het hbo. Dan ligt de school waar je vader werkt toch wel voor de hand. Hij was gelijk enthousiast over het feit dat we dan samen naar Arnhem konden fietsen, zo’n 30 km. Maar gelukkig heeft hij dat na een tijdje uit zijn hoofd gezet, hahaha.”

Kirsten: “Ik zie de HAN als een open school waar iedereen welkom is en waar een sociale en spontane sfeer hangt. Het contact met docenten en medewerkers is laagdrempelig en er wordt veel gefocust op het samenwerken en communiceren met medestudenten. Dat vind ik erg belangrijk. Daarnaast staan op de HAN de thema’s duurzaamheid en innovatie centraal, wat zeker bij mijn studie Bouwkunde van belang is.”

Volg je elkaar als ‘HAN-collega’s’ meer?  

Kirsten: “Ja, meer dan toen ik aan de universiteit studeerde. We vertellen elkaar regelmatig wat ons bezighoudt en waar we tegenaan lopen. Ik vind het interessant om te weten hoe hij en zijn team onze leeromgeving willen verbeteren. Andersom kan hij van mijn verhalen veel leren en meenemen in zijn doelen en opdrachten.” 
Carsten: “Door corona zijn we eigenlijk nog niet zoveel tegelijk op de HAN geweest. Natuurlijk bespreken we gave onderwerpen, zoals de bouwopdracht waarbij de gebouwen van de verschillende groepen in een 3D-film te zien waren. Maar net zo goed ook frustraties over afspraken of zaken die bij de HAN niet zo goed geregeld zijn.” 

Geef eens een voorbeeld? 

Carsten: “Kirsten liet mij eens de HAN4me-app zien. Daarin stonden letterlijk meer dan vijfhonderd lessen op hetzelfde tijdstip op dezelfde dag ingeroosterd. Wat bleek? Door corona was er zoveel in de roostering aangepast, dat dit niet goed meer in de app verscheen. Hierop maakten we samen een filmpje, dat ik rondmailde. Dit bereikte behoorlijk wat medewerkers, waarop iemand een adequate oplossing voor dit probleem doorspeelde. Mijn complimenten: de student staat weer op 1!”  
Kirsten: “Dat was halverwege vorig jaar. Die app was langzaam, logde niet altijd automatisch in en het lesrooster stond er meerdere keren in. Het leek alsof je oneindig lange dagen had. Dat filmpje is binnen ict en projectontwikkeling viral gegaan. Bijna dezelfde week werd er besloten om de app onder handen te nemen en gebruiksvriendelijker te maken. Nu ben ik vaak de testpersoon om een beeld te geven van hoe de technische systemen eruit zien voor de studenten.” 

Ben je een echte HAN’er, Carsten?  

Carsten: “Geen idee, ik heb zo 1, 2, 3 geen definitie van een echte HAN'er. Ik denk wel dat er binnen de HAN zoveel mogelijkheden zijn dat er altijd wel een plek is waar je als medewerker het best tot je recht komt. Maar daar moet je wel zelf achteraan.” 

Wat voor type student ben je?  

Kirsten: “Spontaan, creatief en leergierig. Het liefst combineer ik gezelligheid met serieus werken, samen met klasgenoten. Ik wil in mijn studententijd veel leren, maar ook veel plezier hebben en leuke mensen leren kennen, waardoor ik later met een glimlach kan terugkijken op deze tijd. Als lid van studievereniging Trifonius hoop ik dat we in de loop van dit jaar weer meer kunnen organiseren, om ook nieuwe studenten een leuke tijd op de HAN te geven.” 
Carsten: “We kunnen beiden makkelijk leren, zeker als de stof onze interesse heeft. Ik heb een beetje last van uitstelgedrag, maar heb wel altijd een globale planning in het achterhoofd.” 

Hoe geef je invulling aan ‘Open Up New Horizons’? 

Carsten: “De verdere digitalisering van het hbo-onderwijs kan niet zonder ict. Voor diverse projecten verricht ik analyses. Momenteel analyseer ik de impact van het nieuwe SIS-systeem en de gevolgen van de standaardisering van coderingen binnen de HAN.” 
Kirsten: “Als student verbreed je bijna elke dag je horizon. Elke dag leer je weer nieuwe dingen en vaardigheden die je de rest van je leven kunnen helpen. Zelf vind ik het leuk om zoveel mogelijk uit mijn comfortzone te stappen. Juist als ik vooraf denk dat iets niks voor mij is of als ik denk dat ik iets niet kan, probeer ik die gedachte om te zetten, om het wel te proberen. In het ergste geval leer je er iets van!”