Zo vader, zo dochter

Zo vader, zo dochter?  

Michelle: “In onze manier van communiceren hebben we allebei rust in onszelf. In dat opzicht lijken we op elkaar. We zijn allebei ook goed in dingen uitstellen..”
Michael: “Alles op het laatste moment doen. Onder druk weet je dat je moet presteren. We zijn beiden best wel eigenwijs. Verder delen we de interesse in technische dingen. Als ik iets ga repareren of in elkaar zetten, vindt Michelle het leuk om dat te volgen en mee te doen. Dat is grappig om te zien.” 

Michelle: “Daar zijn we allebei een pietje-precies in. Een tijdje heb ik er over nagedacht om net als mijn vader de ICT in te gaan, maar uiteindelijk heb ik voor de zorg gekozen. Daar haal ik nog steeds veel plezier uit.” 
Michael: “Het zorgzame heeft Michelle van haar moeder. Zij is altijd zorgzaam en geïnteresseerd in de medemens. Als iemand in de problemen zit, probeert haar moeder waar mogelijk te helpen. Zij (haar moeder, red.) heeft daar niet haar beroep van gemaakt, maar heeft dat wel van nature.” 

Allebei op de HAN: toeval of vooraf bedacht?  

Michelle: “Voordat ik Social Work ben gaan studeren, heb ik de mbo-opleiding Verpleegkunde gevolgd op het Rijn IJssel in Arnhem. Voor mijn vervolgstudie wilde ik graag in Nijmegen blijven, dus kwam ik automatisch bij de HAN uit. Dat vond ik meteen een leuke plek. De HAN is voor mij lekker dichtbij, binnen 5 minuten ben ik met de fiets op de campus. Die keuze bevalt me nog steeds goed.” 

Michael: “Voordat ik bij de HAN ben gaan werken, heb ik lang in de financiële sector gewerkt. De laatste tijd via detachering, wat op een lager pitje kwam te staan door corona. Toen vertelde Michelle me dat ze op LinkedIn een vacature bij de HAN had gezien, als IT Auditor. Dat leek haar iets voor mij. Onder het motto ‘nooit geschoten is altijd mis’ heb ik gesolliciteerd. Het leek mij leuk om van een financiële instelling naar een onderwijsinstelling te gaan. Dat is toch een andere cultuur. Verder is de HAN dichtbij en spreekt het vakgebied informatiebeveiliging me aan. Met dank aan Michelle werk ik nu bij de HAN!” 

Wat spreekt je aan bij de HAN? 

Michael: “De collega’s. Binnen de HAN heerst er een familiaire cultuur. Samen zetten we de schouders eronder. Dat heb ik met name gemerkt tijdens de opvolging van het datalek. Een enorme hoeveelheid werk kwam op onze afdeling af. We hebben niet alleen met ons eigen team, maar met collega’s uit de hele organisatie antwoord gegeven op de enorme hoeveelheid vragen en reacties. Die collega's hebben zich vrijwillig aangemeld om dit te doen.” 

Michelle: “Bij Social Work hebben we een eigen vleugel, op de campus in Nijmegen. De docenten zijn altijd aanspreekbaar, je weet ze te vinden. Dat vind ik erg prettig, ik miste dat dan ook toen ik de afgelopen 3 maanden in Griekenland zat voor mijn minor Global Health. Vanaf het 1e jaar zit ik ook bij studieverenging Swere. Daar leer je nieuwe mensen kennen en kun je andere studenten helpen met hun vragen. Docenten zijn daar ook bij betrokken, dat is leuk.” 

Informeer je elkaar over dingen die op de HAN spelen?   

Michael: “We hebben het er tijdens het eten weleens over, wat onze ervaringen bij de HAN zijn. En soms hebben we contact over applicaties van de HAN. Als Michelle tegen me zegt: ‘ik kom niet in systeem X’, dan kijk ik snel of er een storing is.” 

Is je vader een echte HAN-medewerker? 

Michelle: “Mijn vader vind ik zeker een echte HAN-medewerker. Hij is een open en vriendelijke man, dat past in de cultuur van de HAN.” 

Wat voor type student is je dochter? 

Michael: “Wat ik bewonder aan Michelle, is dat ze met studievereniging Swere erg betrokken is bij de opleiding en bij andere studenten. Ze heeft een lange weg bewandeld, van vmbo-t naar mbo-verpleegkunde en nu hbo-Social Work. Ze heeft doorzettingsvermogen, dat vind ik mooi. Dat ze dit ook weer gewoon gaat halen, daar ben ik trots op!” 

Michelle: “Ook dankzij jullie natuurlijk. In eerste instantie twijfelde ik na het afronden van mijn mbo-opleiding over doorstuderen. Wil ik het wel, kan ik het aan? Mijn ouders zeiden: ‘doe het maar gewoon, probeer het en kijk waar het op uitloopt.’ Zodoende zit ik nu in mijn laatste jaar, in de laatste maand!” 

Wat betekent Open Up New Horizons voor je? 

Michael: “Het is een mooi motto. Als je op de HAN studeert of er werkt, maak je het mogelijk dat studenten en docenten nieuwe horizonnen ontdekken. Voor mij gaat ‘Open Up New Horizons’ om de ontwikkeling van jezelf als mens. Daar is onderwijs inherent aan. Als dat het streven is, is dat een mooi streven! Als afdeling word je er ook op die manier aan herinnerd. Dat is de reden dat ik elke dag aan het werk ga. Onderwijs en onderzoek ondersteunen met een veilige IT-omgeving om individuen zich te laten ontwikkelen.” 

Michelle: “Ik ben deze studie aangegaan en ik kijk wel waar ik kom. Wat de studie mij heeft geboden, is dat ik werk ga vinden wat ik leuk vind. En daarmee open ik weer een nieuwe horizon, ik ga mijn passie volgen.”