Master in opleiding Jessica van der Lede
Jessica: “Ik wil bijdragen aan verbetering van dwarslaesiezorg. Het is mooi om de zoektocht te ervaren naar de beste mogelijke revalidatie voor de revalidant die in een nieuwe situatie gaat ontdekken waar hij of zij blij van wordt.”
Jessica: “Ooit volgde ik tijdens mijn studie Fysiotherapie een gastcollege over dwarslaesie. Ik was direct gegrepen. De docent bood aan om een keer mee te lopen in het revalidatiecentrum in Rotterdam. Die kans greep ik met beide handen aan en na een paar dagen was ik verkocht. Ik was dan ook heel blij dat ik de mogelijkheid kreeg om mijn eind stage te doen bij De Hoogstraat Revalidatie op de afdeling gespecialiseerd in dwarslaesierevalidatie.
Specialisme dwarslaesie
Jessica is altijd bij De Hoogstraat Revalidatie gebleven. “Ik heb behalve mijn stage ook mijn afstudeerscriptie bij De Hoogstraat gedaan, over de dwarslaesie diagnosegroep. Na mijn studie bleef ik er werken als waarnemer en daarna als vaste kracht.” Jessica heeft ook 7 jaar in Amerika gewoond. Bij terugkomst naar Nederland werkte zij 2 jaar bij een bedrijf dat revalidatieapparatuur ontwikkelt. Ze hielp daar bij de implementatie van gebruik in de praktijk. Vervolgens keerde ze in 2018 terug naar haar oude positie bij De Hoogstraat. Sindsdien is ze daar fysiotherapeut met specialisme dwarslaesie. “Ik werk zowel op de kliniek als op de polikliniek.”
Waarom heb je gekozen voor deze master?
“Ik wil graag iets bijdragen aan de verbetering van dwarslaesiezorg. Dat betekent mezelf professioneel versterken. Daar heb je onder meer leiderschap voor nodig, kennis van onderzoek, leren van anderen, jezelf positioneren in de omgeving waar je werkt en kennis delen. Dat heeft de Master Neurorevalidatie en Innovatie allemaal in zich. Daarnaast wil ik graag gastcolleges geven op een hogeschool om anderen voor het vak te enthousiasmeren. Ook daar heb je je master voor nodig.”
Wat vind je van de HAN?
“Ik heb het 1e jaar afgerond en heb genoten van de colleges van Erwin. Hij is een enorme motivator die veel weet over verandermanagement. Veel medestudenten zitten in de hoek van CVA, Parkinson en geriatrie. Ik ben wat dat betreft met de expertise dwarslaesie een vreemde eend in de bijt. Daarom is het zo leuk dat tijdens de master vanuit de eigen bestaande werkplek en naar je eigen passie gekeken wordt. Wie ben jij in de organisatie? Welke rol vervul je? Waar ligt je wens voor zorgvernieuwing? “
“Ik merk dat de HAN ook écht luistert naar studenten. Dat heeft onder meer opgeleverd dat we geen ellenlange theses meer hoeven te schrijven, maar een factsheet en een artikel als eindproduct. Veel herkenbaarder dan een verslag van 60 kantjes waar je rekening moet houden met lettergrootte en regelafstand.”
Heb je al een idee voor je theses?
“Het 2e jaar staat in het teken van de zoektocht naar zorgvernieuwing. Ik wil graag de richting op van het gebruik van zorgtechniek in de klinische revalidatiebehandeling ten behoeve van training, met name gericht op het inzetten van Augmented Reality middels de Hololens. Maar hoe en wat ga ik nu in het 2e jaar ontdekken.”
Wat heeft De Hoogstraat aan jou?
“De Hoogstraat heeft een duidelijke visie op willen leren en het blijven verbeteren van de kwaliteit van zorg. Ik voel de passie om aan die inhoud bij te dragen. Ze hebben allerlei niveau nodig, ook kartrekkers. Mensen die het team leren verbinden. Ik hoop met deze master aan deze eigenschappen te werken zodat ik deze rollen zou kunnen vervullen.”
Wat houdt het masterniveau volgens jou in?
“Overstijgend denken. Van ‘wat vind ik’ naar ‘wat is de wens’. Je kijkt in veel meer lagen en op verschillende niveaus. Zo ben je bezig met het management, de cliënt, de maatschappij en de behandelaar. Tijdens een master leer je ook om niet alles klakkeloos aan te nemen, maar juist heel kritisch te zijn. Naar jezelf en anderen.
Je bent tijdens een master niet langer je eigen boot aan het roeien, je roeit ook met anderen mee. Je werkt heel serieus aan leerpunten, reflecties en aan eerlijke feedback geven. Iedereen is heel open waardoor je op een hele andere manier verbonden bent met medestudenten. Dat samenspel bevindt zich op een veel hoger niveau dan bij een bachelor. Je moet ook veel meer zelf uitzoeken. Soms laten ze je ook zwemmen, verwarring hoort erbij.”
Wat zijn je toekomstplannen?
“Tijdens een conferentie in Frankrijk in 2019 ontmoette ik die hard onderzoeker, Lisa Harvey. Zij is mijn goeroe. Door haar boeken ben ik nog verder in ‘dwarslaesie’ gedoken. Zij is een internationaal onderzoek gestart in 16 centra verspreid over 8 landen. Ik heb contact gezocht met haar en samen met revalidatiearts Janneke Stolwijk en het management de mogelijkheden bekeken om mee te kunnen doen met deze studie. Inmiddels zijn er al een aantal revalidanten geïncludeerd. Dat is natuurlijk fantastisch en ik ben daar heel trots op!
Ik ben Associate Investigator in dit onderzoek naar het effect op het neurologisch herstel bij intensief trainen in de vroege fase na het ontstaan van de dwarslaesie. Als mensen in de interventiegroep komen, krijgen ze 12 uur extra training per week. Dat ga ik de komende 2 jaar dedicated doen. Prachtig om zo bij te dragen aan het verbeteren van zorg.”
