Samen het verschil maken voor mensen met Niet-Aangeboren Hersenletsel

Dat is de vraag die centraal staat in het onderzoek dat Anke van Erp in het kader van haar Professional Doctorate (PD) uitvoert. “Een nieuwe uitdaging en geweldige kans om betekenisvolle, blijvende impact te maken.”

Het PD-traject van Anke zit op het snijvlak van gezondheid en welzijn. “Het richt zich daarbij echt op de praktijk, want het is het NAH-netwerk in Nijmegen dat het verschil hierin wil maken. Het netwerk bestaat uit professionals uit het zorg- en welzijnsdomein en streeft naar verbetering van de zorg zodat mensen met NAH hun eigen regie en deelname aan de maatschappij (weer) kunnen vergroten.”

Dat vraagt vooral veel samenwerking tussen al deze partijen. “De wens om het samen te doen is heel groot. Dat is in mijn PD-traject best ingewikkeld om aan te pakken. Toch staat deze manier van co-creatie voor mij wel centraal. Sterker, ik vind het een van de belangrijkste onderdelen in het hele traject. Ik voer het project uit vanuit het Lectoraat Neurorevalidatie – Eigen Regie en Participatie. Daarnaast krijg ik ook begeleiding vanuit het Lectoraat Organisatie van Zorg en Dienstverlening”, vertelt Anke.

Dat is exact ook wat professionals signaleren. “En daar komt bij dat het voor henzelf lastig is om altijd met elkaar te kunnen overleggen. Hier is niet overal tijd en geld voor. Het gebrek aan één gebruikt systeem zorgt er ook voor dat het niet inzichtelijk is wie er allemaal bij een cliënt betrokken is, en wat er voor die cliënt wordt gedaan. Dat willen we aanpakken”, zegt Anke beslist. “We bekijken nu hoe we dat gaan doen. Waar zitten in de regio Nijmegen precies de knelpunten? Daar hebben we de professionals uit het NAH-netwerk Nijmegen en de mensen met NAH voor nodig. Alleen zo komen we tot een goed product wat iedereen ondersteunt.”

Een belangrijk aspect dat Anke hierbij in het oog gaat houden, is dat ze weet dat het aanbod aan NAH-zorg in de regio groot is. “Dat bevestigen zowel cliënten als zorgprofessionals.” Nadeel is dat het niet altijd duidelijk is waar ze precies voor specifieke zorg moeten zijn. “Terwijl professionals niet meer goed weten naar wie ze iemand die deze specifieke zorg wil krijgen, moeten doorverwijzen.” Het lukt op dit moment dus niet goed om de juiste informatie te vinden voor de vraag die er is. “Daar gaan we mee aan de slag, maar ik weet nog niet wat de beste oplossing gaat zijn. Daarvoor is het te vroeg. Er kan bijvoorbeeld een digitale tool komen. Kijken we echter naar kansengelijkheid, dan is dat misschien niet de goede keuze en moet er ook iets op papier beschikbaar zijn. Het is de vraag of er iets ‘nieuws’ moet komen, er is tenslotte al veel. Dat is een van de redenen waarom we samen met het netwerk van professionals en mensen met NAH moeten kijken wat werkt. Ik heb er vertrouwen in dat we dat in de 5 jaar die we hebben, voor elkaar krijgen.”

Voor 5 jaar werken aan hetzelfde onderwerp lijkt lang. Toch is dat zeker nodig om echt impact te maken, beaamt Anke. “Als ik naar het PD-traject kijk, willen we dat we op 3 deelgebieden verandering in gang zetten. Dat zijn samenwerking, communicatie en informatievoorziening.”

Om verandering in samenwerking aan te brengen, gebruikt Anke onder andere het 4-V-model. Dit is ontwikkeld door het Lectoraat Organisatie van Zorg en Dienstverlening. “Het betekent onder meer dat je relaties moet opbouwen, samen moet bouwen aan een netwerk en moet kijken hoe je dat netwerk duurzaam maakt. Kijken we naar communicatie en informatievoorziening, dan begint dat met het doen van goed onderzoek om te signaleren waar de uitdagingen specifiek zitten. Vervolgens bekijken we in co-creatie oplossingen hiervoor. Dat kost tijd, terwijl ook in de praktijk de werkbaarheid moet blijken. Aan de hand van de ervaringen die we doen kunnen we dan finetunen.”

In haar PD-traject gaat Anke echt aan de slag met het NAH-netwerk in Nijmegen. “Dat betekent in eerste instantie ook dat de resultaten voor het netwerk in deze regio bruikbaar zijn”, licht Anke toe. “We gaan enorm veel leren, ervaren en uitproberen. We kijken welke factoren werken om ook tussen de verschillende organisaties beter samen te werken en stellen die kennis beschikbaar. Andere regio’s kunnen van die kennis gebruik maken, inclusief de eventuele regionale producten die worden ontwikkeld. Dat geldt voor alle informatie op de 3 deelgebieden waar we aan werken. Zo heeft het project uiteindelijk bredere maatschappelijke waarde”, verwacht Anke.

Een belangrijk aspect waar Anke op hamert is het samen werken. “Voor mijn onderzoek is de rol van de professionals uit het werkveld en de mensen met NAH groot. Alles wat we doen, doen we dus met de mensen met NAH en met de professionals. De professionals vertegenwoordigen daarbij hun achterban en dus de instelling of praktijk waar ze voor werken. Daar blijven ze natuurlijk werken, maar we hopen dat we het netwerk echt kunnen verstevigen en dat er een soort ‘nieuw gevoel van verbondenheid’ ontstaat. Dat er een netwerk met een echte netwerkidentiteit ontstaat. De lectorale rede die Ton Satink binnenkort tijdens zijn installatie geeft, gaat hier ook over. Als PD kan ik daarnaast gebruik maken van de expertise van de HAN-lectoraten. En ik kan studenten inzetten voor kleine onderzoeksprojecten.”

Het uiteindelijke doel van het PD-project van Anke is dat ze een blijvende impact wil maken voor mensen met NAH. “Als we dat in de regio Nijmegen kunnen bewerkstelligen, is dat de hele investering in de komende periode dubbel en dwars waard. Daar gaan we nu – samen – volle bak mee aan de slag.”