"Méér betekenen voor méér patiënten, die deur heeft de master voor mij opengezet"

“Het instapniveau is stevig: je kunt deze master alleen volgen als je al HBO-V op je cv hebt staan. En deze master heeft – anders dan de Master Physician Assistant – naast een medisch ook een verpleegkundig profiel. 

Dankzij deze master kan ik patiënten begeleiden bij het hele medische traject, van diagnose tot follow-up. En op onderzoeksgebied mag ik nu bijvoorbeeld labresultaten interpreteren. Verder heb ik een ruimere beslissingsbevoegdheid en neem ik taken van de arts over. Allemaal deuren die de master openzet. Allemaal stappen vooruit voor mij, waar ik veel voldoening uithaal.”

“Geen twijfel mogelijk: onderzoek doen. Daar ligt echt mijn passie. Dat heb ik tijdens deze master wel ontdekt. Het beste voorbeeld daarvan is mijn afstudeeronderzoek. Ik vond het geweldig om van zoiets kleins als een vraagstelling te komen tot een rijkdom aan antwoorden van, in mijn geval, 350 patiënten. En dan dit alles te analyseren, op weg naar resultaten, conclusies, publicatie en uiteindelijk betere zorg.

In mijn kwantitatief onderzoek bestond de doelgroep uit patiënten met een langzaam groeiende vorm van lymfeklierkanker. Ongeneeslijk. Maar je kunt er wel oud mee worden. Hierbij geldt vaak een wait and see-beleid: wel controle, maar geen actieve behandeling. Ik heb onderzocht of de patiënten hierdoor meer psychisch-sociale last ervoeren. Of het hun kwaliteit van leven aantastte. Dat bleek het geval, vanwege aanhoudende onzekerheid over mogelijke progressie van hun ziekte. Maar ook vanwege aanhoudende onduidelijkheid over wat dan de behandeling zou gaan worden.”

“Maandag was mijn lesdag, bij de HAN in Nijmegen. Deze master doet niet aan online onderwijs. Een bewuste keuze. Want alles valt of staat met ter plekke van en met elkaar leren – net zoals in het werk zelf.

Het is bijzonder hoevéél je zo leert. Over ieders specialisme ook. Of over je rol pakken als professional. Voorbeeld? Sommigen hebben in hun baan al leidinggevende taken. Ervaringsdeskundigen waar wij veel van opsteken.
Naast de 8 uur bij de HAN besteed je wekelijks 8 uur op je werkplek aan studietaken. Verder was ik in het Rivierenland Ziekenhuis wekelijks 16 uur met patiëntgerichte taken bezig. Natuurlijk pas je ook dan doorlopend het geleerde toe. Praktijk en opleiding lopen vloeiend in elkaar over.”

“Het besef dat je zelf verantwoordelijk bent voor wat je uit de opleiding haalt. Je moet proactief je studie plannen, jouw leerproces vormgeven. Studenten van allerlei specialismen komen bij deze master bijeen. En er zijn zó veel specialismen. Denk dus niet dat je al jouw specialistische kennis op een gouden dienblad krijgt aangereikt. De verdieping, pasklaar voor jouw praktijk, daar moet je zelf voor zorgen – mét de krachtige steun van de opleiding in je rug, dat wel.”

“Klopt! Eerst wil ik met mijn onderzoekersbegeleider dit afstudeeronderzoek publiceren. Daarna wil ik doorgaan met patiënten – hele patiëntgroepen ook – betere zorg bieden. Misschien in de vorm van een PhD: een promotietraject over psychologische stress bij patiënten met kanker.”

“In één woord: ja! Het wat langere antwoord: deze master is een supermooie aanvulling op en verdieping van het verpleegkundige beroep. Je ontwikkelt je op persoonlijk vlak met grote sprongen. Bovendien kun je straks vanuit een zelfstandigere rol méér bijdragen aan de patiëntenzorg. Stuk voor stuk prima redenen om vol voor deze master te gaan, zou ik zeggen.”