Statushouder Rezan maakt na speciaal leerwerktraject het elektriciteitsnet nu klaar voor de energietransitie

Rezan Rasoul had in het Midden-Oosten allerlei goede banen. Hij werkte eerst als olie engineer in het noordoosten van Syrië, het Koerdische olierijke gebied waar hij is geboren. Nadat hij was verhuisd naar de Koerdische regio in Irak maakte hij daar eerst als tandartstechnicus nieuwe tanden, vervolgens werkte hij een aantal jaren als boekhouder. Maar nadat hij asiel had gekregen in Nederland en de taal had geleerd, kwam hij hier in eerste instantie niet verder dan een baan als magazijnmedewerker. 
 

Het WerkBedrijf bracht hem in contact met SEECE, het expertisecentrum voor een duurzaam en betrouwbaar energiesysteem dat samen met de Stichting voor Vluchteling-Studenten UAF en het HAN Talencentrum een speciaal leerwerktraject had ontwikkeld voor statushouders die in de energiesector aan de slag willen. 

Dat bestaat uit een voorbereidend programma van twee periodes. Daarin wordt onder meer het taalniveau verbeterd en de kennis over wiskunde en natuurkunde opgefrist. Ook worden er kennismakings- en sollicitatiegesprekken gehouden met bedrijven uit de energiesector. Vervolgens kan iemand kiezen uit verschillende technische deeltijdopleidingen, in combinatie met een baan.
 

Rezan koos voor de associate degree Elektrotechniek en ging 4 dagen in de week aan het werk bij netbeheerder Liander. Afgelopen november rondde hij na twee jaar de opleiding af. “Het was echt pittig, op een gegeven moment begon ik zelfs het werk in het magazijn te missen”, zegt hij met een glimlach. “Toen kon ik na het werk nog lekker ontspannen, nu moest ik in de avond nog vaak studeren of werken aan mijn afstudeeronderzoek.” 

Voor die afstudeeropdracht verdiepte hij zich in de wereld van de laadpalen in een woonwijk en onderzocht hij of er een andere oplossing is voor piekbelastingen dan het verzwaren van de kabels. In het kort kwam het onderzoek neer op de vraag of je piekbelastingen kan voorkomen door het gedrag van mensen zo te sturen, dat de groep thuiswerkers hun auto overdag oplaadt, een tweede groep bewoners de auto oplaadt met een batterij die overdag wordt opgeladen met zonnepanelen en een derde groep gewoon gebruikmaakt van het elektriciteitsnet?
 

“Ik heb ontzettend veel bewondering en respect voor Rezan”, zegt Martine Moerman, zijn leidinggevende. “In zeven jaar tijd heeft hij de taal geleerd, is hij de cultuur gaan begrijpen, heeft hij naast zijn werk een studie afgerond en hoort hij helemaal bij ons team. Dat vind ik ook mooi aan Alliander, waar we onderdeel van zijn. Er is veel oog en aandacht voor elkaar. Daarbij maakt het niet uit welke achtergrond je hebt. Inclusiviteit vinden we heel belangrijk.” 

Martine is teamleider van de afdeling Grootverbruik Reconstructies en Netten (GV/R&N) van Liander, waar Rezan tijdens zijn studie aan de slag is gegaan en hier nu fulltime werkt. “We leggen kabels en leidingen aan voor zowel elektra als gas en plaatsen stations”, legt Martine uit. “We bereiden alle projecten voor en beoordelen of het net een extra aansluiting aankan. Rezan is één van de medewerkers die berekent wat er kan en hoe het kan.”

Dat gebeurt altijd met oog op de toekomst. “Sommige kabels en leidingen zijn wel 70 jaar oud en moeten verzwaard of vervangen worden om geschikt te zijn voor de energietransitie”, zegt Martine. Rezan: “Het mooie daaraan is dat de nieuwe gasleidingen ook zo gemaakt zijn, dat ze geschikt zijn voor waterstof.”

Een volgende stap is dat hij zich nog meer gaat verdiepen in het werk als gas engineer, zodat hij zich ook met zulke projecten kan bezighouden. Martine: “En zo zijn er voor Rezan nog meer mogelijkheden om door te groeien. Dat stimuleren we ook altijd. Maar voorlopig willen we hem helemaal niet kwijt.”
 

Voorlopig zit Rezan ook hartstikke goed op zijn plek. “Voor het eerst heb ik bewust kunnen kiezen voor een baan. Het verschil tussen Nederland en het Midden-Oosten is dat je daar geen kans krijgt om te bedenken wat voor werk je wil doen. In Syrië drijven vooral je schoolcijfers je naar een baan, niet je interesse. Bij de nationale examens, nog voor de universiteit, haalde ik een score van 95 procent. Dat betekent in de praktijk dat je olie-engineering gaat doen. Als ik het een paar procent beter had gedaan, was ik nu waarschijnlijk arts geweest. Zo gaat dat. Je hebt niet echt een keuze. Nu heb ik mijn interesse gevolgd en heel bewust de beslissing genomen om te werken aan een duurzamere wereld.”