Lerarenopleiders remmen af
Op een herfstachtige oktoberavond schakelden zeker 25 lerarenopleiders van de HAN en de Radboud Docenten Academie een aantal versnellingen terug. Ze begaven zich samen op het terrein van ‘traag denken’ om zo hun pedagogische drijfveren en waarden verder uit te diepen.
Op een herfstachtige oktoberavond (2019) schakelden zeker 25 lerarenopleiders van de HAN en de Radboud Docenten Academie een aantal versnellingen terug. Ze begaven zich samen op het terrein van ‘traag denken’ om zo hun pedagogische drijfveren en waarden verder uit te diepen. Een avond vol ontmoetingen, verrijkende perspectieven en aangescherpte pedagogische inzichten.
Vroeger wist pabo-docent Marike Jansen ‘wel hoe het zat en hoe het moest’, maar na jaren in het onderwijs voelt ze steeds vaker en sterker een soort handelingsverlegenheid, omdat ze even niet meer weet wat goed (onderwijs) is. Ze meldde zich daarom aan voor alle drie de bijeenkomsten van Tijd voor Pedagogiek.
tekst uitpluizen
In iedere bijeenkomst bespreken de deelnemers een selectie uit het boek ‘Dat is pedagogiek’, een bundeling van meer dan veertig (deels vertaalde) teksten van verschillende pedagogen. De lerarenopleiders lazen zich thuis gedegen in – close reading – en gingen daarna samen in gesprek: wat is blijven hangen, wat raakt je, welke vragen roept de tekst op, wat begrijp je nu beter? Pabo-docent Susanne van Lent genoot van de ‘trage’ uitwisseling van gedachten: ‘Ik voelde de tijd en ruimte om op te nemen wat er gezegd werd, zonder er iets mee te moeten of iets van te vinden.’
Nu eens niet op zoek naar oplossingen
Van Lent raakt daarmee de kern van Tijd voor Pedagogiek. Organisatoren Helma Oolbekkink en Maaike Nap wilden een plek waar lerarenopleiders hun hoofd tot rust kunnen laten komen. Waar ze de tijd hebben om hun gedachten af te maken. Waar ze onaffe gedachten met elkaar kunnen delen. Nap: ‘Zie de avond als een rotonde waar je gewoon rustig een tijd op rondrijdt, zonder meteen een afslag te willen nemen.’ Juist als je niet streeft naar een directe uitkomst of oplossing, kom je verder, vindt ook Van Lent: ‘De gesprekken sudderen nog na in mijn hoofd en zullen zeker bewust of onbewust invloed hebben op mijn rol als lerarenopleider.’
Samen perspectief verbreden
Tijd voor Pedagogiek is een verrijkende ontmoetingsplek. Oolbekkink: ‘Lerarenopleiders werken ieder op hun eigen eiland: po, hbo of wol. Die werelden zijn op punten verschillend, maar komen vooral ook zó overeen, zeker als het gaat om de vraag: waartoe? Die laat zich niet makkelijk beantwoorden en juist daarom is uitwisseling zo belangrijk.’ Jansen onderschrijft dat volledig: ‘Je verrijkt je ideeën door samen dezelfde literatuur uit te pluizen en daar vanuit verschillende perspectieven invulling aan te geven.’
Wat levert het op, voor lerarenopleider en student?
De stem van anderen helpt om ook je eigen stem (weer) beter te horen, stelt Nap: ‘Je vertraagt samen, ontdekt of verscherpt met elkaar je inzichten en leert onder woorden te brengen waarom je doet wat je doet.’ De gedachtewisseling werkt ook door in het contact met studenten, weet Jansen nu al: ‘Voortaan zal ik veel beter ook door de ogen van de student kijken naar, en meedenken over hun ervaringen en ideeën. Want ook in de klas geldt: samen pedagogisch afremmen, geeft inzicht.’
De thema-avonden Tijd voor Pedagogiek zijn een initiatief van Helma Oolbekkink en Maaike Nap. Oolbekkink is lector Meervoudige professionaliteit van leraren aan de HAN en docent aan de Radboud Docenten Academie. Maaike Nap is orthopedagoog en werkt als lerarenopleider/hoofddocent aan de HAN en de Radboud Docenten Academie. Tijd voor Pedagogiek is bedoeld voor lerarenopleiders van HAN Acaemie Educatie (pabo en 2e graads lerarenopleidingen) en de Radboud Docenten Academie.
