Stage lopen in een andere onderwijswereld

Thomas Edelman is Tessa’s stagebegeleider vanuit Agora-school Linde. Hij weet dat de transformatie van leraar naar coach voor de meesten niet meteen van een leien dakje gaat. “Studenten komen hier binnen met gereedschap waar ze eigenlijk niet genoeg aan hebben: gereedschap dat past bij docentgestuurd onderwijs, terwijl we hier leerlinggestuurd werken. Je gaat hier bovendien met de billen bloot: je staat niet veilig in je afgesloten klas, maar in het volle zicht van je collega’s. Agora betekent dat je comfortabel moet raken met het maken van fouten en met feedback. Niet alleen als stagiair, maar ook als docent.” 

Ans: “Na de spanning van het begin, zien studenten zeker ook de voordelen van de vrijheid die deze onderwijsvorm biedt. Ver over de grenzen van hun eigenlijke vak heen.” Tessa: “Precies! In de onderbouw werk je met de leerlingen vooral aan hun vaardigheden. Je coacht ze bij plannen, organiseren, onderzoeken, reflecteren, regie nemen, presenteren, noem maar op. Hóe je dat dan doet, bedenk je samen met de leerling.”  

Voor Tessa is het geen probleem dat ze lang niet altijd met haar eigen vak bezig is. “Ik ben geen vakidioot: leraarschap draait voor mij veel meer om de pedagogische aspecten.” Wat dat betreft kon ze tijdens haar eindstage haar hart ophalen: “Alles wat de leerlingen doen, komt bij mij terecht. Ook als ze vragen hebben over Duits of Nederlands. Ook als ze zelf een uitje organiseren. Ook als er ruzies zijn. En daarom vind ik Agora zo tof!” 

Aan het eind van de rit moet er natuurlijk wel een stagebeoordeling komen. En daar wringt het een beetje. Want klassenmanagement en bijvoorbeeld het verzorgen van een lessenserie komen wel degelijk voor in Agora-onderwijs, maar het is er wat lastiger om te bewijzen dat je de verschillende competenties in de vingers hebt. Thomas: “De indicatoren van de HAN zijn gebaseerd op een docentgestuurd onderwijs in een klas en zo steekt Agora niet in elkaar.”  

Tessa gaat daar creatief mee om, net als haar beoordelaars. Er zijn eigenlijk best veel momenten waarop er ‘klassenmanagement’ is, vertelt ze: “In de unit, bij de dagstart, tijdens inspiratielessen en als ik examentraining verzorg. Die laatste twee zijn ook dé momenten om mijn competenties op didactiek en vakinhoud aan te tonen.” De beoordeling gaat bovendien ook over onderdelen die in Agora-onderwijs juist ruimschoots aan bod komen. Dat gaat dan bijvoorbeeld over de ontwikkeling van haar pedagogische bekwaamheid, vertelt Tessa. “En zeker ook van de brede professionele basis die je moet aantonen. Als je ergens leert samenwerken en samen afstemmen, dan is het hier wel!” 

Thomas illustreert met een voorbeeld waarom hij en de stagiairs soms creativiteit moeten inzetten om bekwaamheden aan te tonen. “Klassieke scholen werken met een specifieke methode, die je doorwerkt en aan het eind van de rit afsluit met een toets. Wij hebben geen methodes. Stagiairs werken bij ons dus min of meer van achter naar voren. Ze nemen de gewenste leeropbrengst als uitgangspunt. En vertalen dan terug naar hoe ze individuele leerlingen daarop kunnen voorbereiden.” Dat vraagt meer tijd van stagiairs, maar voor Tessa is dat zeker geen nadeel: “Je ontwikkelt steeds zelf je onderwijs, precies op maat. En juist dat vind ik zo leuk aan Agora!” 

Ans, Natasja, Thomas en Tessa zijn alle 4 enthousiast over Agora-onderwijs. Maar, zegt Ans: “Het past heus niet iedereen. Als je écht van de vakinhoud bent, veel behoefte hebt aan structuur en misschien wat minder creatief bent, dan matcht Agora waarschijnlijk niet echt goed.” Thomas: “Inderdaad: de leerlinggestuurde context moet je liggen. Maar als je die klik hebt, komt de rest vanzelf.” En Tessa? Die werkt inmiddels als invaller op de Linde!