“22 jaar van mijn leven ben ik kwijt, als ik zo doorga…”
Put them down! What is important to you? Een indringende stem spreekt de aanwezigen in de studio toe. Met aandacht kijken ze naar de shortfilm Proces of Elimination van student Communication & Multimedia Design (CMD), Maren van Leijen waarin we de worsteling zien tussen een scherm en persoonlijk contact.
Waar kiezen we voor?! “Wauw! Dat ziet er fraai uit zeg!”, reageert een bezoeker als de film is afgelopen. Hoofddocent Jacqueline Rijkmans is ook enthousiast: “De gelaagdheid in de film is heel erg knap gedaan”. Proces of Elimination is één van de producten van de minoren Digital Media Productions (DMP) en GAME. Vorige week was de eindexpositie.
Scherminspiratie
De maatschappelijke vraagstukken waren ruim vertegenwoordigd bij de eindexpositie. Student CMD, Nikki Bosveld liet zich ook inspireren door haar scherm. 22 jaar van mijn leven ben ik kwijt, als ik zo doorga… Deze uitspraak ligt op de tafel. Het hoort bij de film die Nikki heeft gemaakt. Een film waarin ze zelf zowel voor als achter de camera stond.
Scrollen, oneindig scrollen
“Die combinatie maakte het ingewikkeld. De film is mijn verhaal. In coronatijd zat ik, net als zovelen, veel thuis. Ik verloor mij in mijn mobiel. Zo erg dat ik soms wel 6 uur per dag op mijn scherm zat. Wat ik deed? Scrollen, oneindig scrollen. Dit wilde ik niet langer. Het besef, dat als ik zo doorga ik 22 jaar van mijn leven op mijn mobiel zou zitten, zorgde voor een omslagpunt. Ik lees weer boeken, knutsel en ben veel meer in hier en nu,” zo vertelt ze haar verhaal. In de film zien we Nikki lopend, liggend in bed, zittend op de bank, etend aan tafel…maar altijd met haar mobiel.
Autisme als inspiratiebron
Ook autisme is een onderwerp waar studenten zich door hebben laten inspireren. In een animatie is autisme vertegenwoordigd door een stekelvarken. Door de koptelefoon klinken rumoerige geluiden en dan ineens een hoog, hard, schel geluid. De stekels van het stekelvarken spatten uiteen. Al die vragen die op hem af zijn gevuurd, al die prikkels en het onbegrip, het is te veel. “Oeh, dat deed mij wel wat hoor”, reageert een bezoeker.
Denkwerelden bij elkaar brengen
Student CMD, Niels Jacobs heeft zich voor zijn prototype laten inspireren door zijn tweelingbroer en zijn vriendin die allebei een stoornis in het autisme spectrum hebben. Met zijn gezelschapsspel Just Talk brengt hij de denkwerelden van iemand met autisme en zijn of haar naasten dichter bij elkaar. “Het idee is dat de mysterieuze stem, dat is iemand met autisme, een kaart trekt waarop een vraag staat. Hij of zij schrijft zijn antwoord op, de medespelers doen dit ook. Wie heeft het juiste antwoord gegeven? Diegene mag een kaartje neerleggen waardoor het pad naar de mysterieuze stem gelegd wordt. Het doel is dat iedereen zo snel mogelijk bij de mysterieuze stem uitkomt,” zo legt Niels kort uit. Zijn broer en vriendin heeft hij ook geraadpleegd voor dit spel: “Ik heb hen gevraagd welke vragen ik moest opnemen in het spel. Welke vragen willen zij dat er gesteld worden. Dankzij het spel ben ik beter in contact met hen gekomen.”
Eten en drinken ontbraken niet
Er kon ook gekookt worden met de kookboek-app van Max Jansen en bij de animatie van Emma draaide het om thee, Only tea. Ze liet zich inspireren door de Great Gatsby Musical. In 1 minuut wordt het verhaal verteld van Jay Gatsby, een rijke en mysterieuze veteraan uit de Eerste Wereldoorlog, die zich een weg naar de rijke bovenlaag van de bevolking heeft gebaand. “Ik heb bewust gekozen voor een andere achtergrond dan het karakter om zo meer focus aan te brengen,” legt Emma uit. Een mede student reageert: “Leuk hoe je de muziek doorlaat lopen onder de aftiteling.” Jacqueline Rijkmans applaudisseert enthousiast: “Al dat werk voor 1 minuut…jeetje!”
Er is weer ontzettend hard gewerkt door de studenten van de minoren GAME en DMP.