"Schrijven kost nog moeite"

Voorwaarde voor blijvend goed functioneren is dat hij op Nederlandse taalcursus gaat. “Dat zouden er meer moeten doen”, oordeelt hij.

Jamal, van Marokkaanse afkomst, staat pal achter de doelen van de Stichting Lezen en Schrijven, die via een speciale week aandacht vraagt voor het belang van geletterdheid. Jamal is nu nog een van de 2,5 miljoen volwassenen die moeite hebben met lezen en schrijven (en/of rekenen). Maar dat gaat hopelijk snel veranderen. Bij Rozet heeft hij eind september een intakegesprek, waarna hij hopelijk kan beginnen met een taalcursus.

21 jaar woont hij al in Nederland en zo lang is hij ook al vertrouwd met de HAN. Hij begon er als schoonmaker. Zo’n 6 jaar terug werd hij daarnaast invalconciërge. Nu is hij fulltime conciërge. “Tijdens het schoonmaken ben je vooral alleen aan het werk, als conciërge overleg ik veel meer, werk ik veel samen. Dat bevalt beter. Ik ben makkelijk in contacten, help iedereen, vooral nu het erg druk is aan het begin van het schooljaar.”

Veel scholing heeft Jamal niet gehad; in Marokko moest hij al op jonge leeftijd aan het werk. Zijn kennis van de Nederlandse taal reikt tot niveau 2, waardoor hij ook bekend is met Nederlandse gewoontes en gebruiken. De dagelijkse praktijk blijkt een goede leerschool. “Op mijn mobiel lees ik iedere dag berichten. Dat gaat goed. Maar iets schrijven, of een formulier invullen, kost moeite. Collega’s helpen.”

Hij werkt in een pool van 4 conciërges, werkt 5 dagen per week, heeft zijn vaste rooster. “Als het druk is, verschuif ik wat. Ik woon op Presikhaaf. Dat is kort fietsen hierheen.” Recent was zijn leidinggevende, Martijn van Ast, met vakantie. Hem kan hij altijd raadplegen bij moeilijke beslissingen. In de vakantieperiode even niet.

“Ik had contact met bouwvakkers en met een verhuisbedrijf. Dat was moeilijk. Maar ik heb het gedaan. Ik hoop dat ik straks de cursus kan volgen. Dan 2 of 3 keer per week een beetje leren. Mensen met moeite met lezen en schrijven moeten gaan leren! Mijn vrouw en ik hebben de buurman geholpen met Nederlandse taal. Mijn vrouw kan een brief schrijven met haar ogen dicht. Ik nog niet.”